Az ileride

Birinci cihan

Kurtuluş savaşına katılmış

Gazi kahraman çok güzel

sakin bir insan

Mehmet Emmi

Koca Ağa vardı ...

Koca çamın dibine

Çor çocuk torun

kara çadırını kurmuş...

Tek oğlu Ali Efe

Kızları Elif ile Ayşe..

Onların önünde  de

Keçi koyun

sığır kısrak

at eşek sürü sürü...

Çok önceden satmışlar develeri...

Unutmuşlar

Aydın

Muğla ata yurt yerlerini...

Buraları mekan tutmuşlar...

yerleşmişler...

*

Geldik şimdi

Hasan Ağa yurduna

Askerlikten men edilmiş elindeki

saakatlıktan dolayı

Benim Dedem..

Koca kündük sakız ağaçları dibine

kurmuşlar kara kıl çadırlarını..

yolun altında üstünde

iki anıt çam ağacı...

oğlaklarla

kuzularla

bir uyurduk

o güzel anıt çam ağaçların dibinde...

Keçi kılından iplerimiz vardı.

Dağdan çilek kesme sandal budağı sarınır gelirdik...

oğlaklara

kuzulara

ayağı kırık

düşkün

yorgun

keçi koyunlarımıza verirdik...

Hey hey

Biz yörük çocuklarıydık...

Çam ağaç dallarına

Keçi kılından iplerle salıncaklar kurardık...

Yaşar ile Cafer yaşıttı

Enver, Niyazi aynı yaşıt..

ama Enver amcaydı

Turan, Tayyar, Nazik, Ummahan aynı yıl çocukları...

Mehmet abi

Leyla abla iki kardeşti..

BAHÇEKUYU'DA buluşur oynar gülerdik...

O günler ne güzel günlerdi...

O günleri özler olduk...

Ama tarih geriye akmıyor

ileriye gidip akıyor...

Umut

gelecek günlerde diyoruz artık....

*

Burada unutmadan yazalım

Hasan Ağa dedemin çocuklarını

En büyük babam Mehmet

büyükten küçüğe sayarsak

önce oğulları

Mehmet

Mustafa

Yusuf

Halilibrahim

Cafer

Enver...

kızlar

Fatma

Teslime...

Hepsi yörük çocukları...

Hep yaşıyoruz onlarla güzel anıları

geçmiş güzel zamanları...

Anı hatıraları...

Dedemler giderdi bazen

Milas Yaşyeri

Baharlı köyü akrabalarına...

Oradan geçerlerdi

Akbük

Didim

Bafa gölü

Söke tarafı akrabalarına....

Muğla tarafları gelip gittikleri

yerdi her zaman..

çat kapı olurdu

Kafaca

Pisi

Akçaova....

Dırlıvan

Kozağaç...

Yılanlı

Göktepe yanları...