Ailenin huzur ve mutluluğu , hiç  şüphesiz toplumun huzur ve mutluluğudur. Toplumu oluşturan temel yapı  ailedir.  Aile evli eşleri dışarıdan gelecek  kötülüklerden koruyan bir kalkan gibidir.

                 Ailenin  huzur ve  mutluluğun sağlanabilmesi , eşlerin  ve diğer aile  fertlerin birbirlerine  sevgi , saygı , hoşgörü  çerçevesinde davranmaları ile mutluluklar pekişir  ve sağlamlaşır.varlığıyla ,yokluğuyla , acısıyla ,tatlısıyla  bir ömür boyu beraber hayat sürecek eşlerin  biribirleri  arasındaki sevgi ve saygı her zamankinden , herkesten daha çok ihtiyaçlarının  varolduğu aşikardır.

Bundan önce birbirlerini tanımayan bilmeyen iki ayrı cinsin çok güçlü bağlarla  birbirine bağlanması  temelinde iffet ve namus anlayışı bulunan , karşılıklı sevgi ve güven duygularıyla geliştirilen bir aile kurumunun bina edilmesi Bizi yaratan yüce Allah’ın insanlar üzerindeki bir lütfudur. Evlilik o kadar kutlu bir birliktelik ki hepimiz biliriz denizler , okyanuslar da bazen tayfun , bazen de tsunami olur bunlardan kaçacak ,sığınılacak tek bir liman var oda evlilik limanıdır.İşte ailenin en güzel tarafı yemek tabağının yanındaki kesilen soğanı  beraber paylaşmaktır.

Allah’üteala Rum suresinin 21. Ayeti kerimesinde şöyle buyurur.” Kendileri ile huzur bulasınız diye sizin için türünüzden  eşler yaratması ve aranızda bir sevgi ve merhamet var etmesi  de Onun (varlığının ve kudretinin )delillerindendir.Şüphesiz bunda düşünen bir toplum için elbette ibretler vardır”   Ayeti Kerimede dolayısıyla insanın eşini kendisiyle huzur ve mutluluk  bulacağı varlık olarak görmesini telkin etmektedir.

Sadece ailenin temeli sevgi üzerine kurulmuş değil ,geniş alırsak dünyanın temelide sevgi üzerine kurulmuştur . Ailede sevginin tıkanması halinde aile saadetide tehlikeye girer .Eşlerin davranışları kalplerin kaynaşması için bir vasıta olmalıdır.Bunu başarabilen eşler ruh ve beden sağlığı açısındanda  olumludurlar. Sürekli didişme halinde olan eşlerde  bu ön şartı  yerine getirmediklerinden aralarında muhabbetin azalmaya , kalp birlikteliği kaybolmaya başlar .boşanarak  aile hayatını yıkmasalar dahi psikolojik sıkıntılara maruz kalıp sağlıklarını dahi kaybedebilirler.

Bu nedenle eşler birbirlerine verdikleri değer , sevgi ve saygıyla mutluluk ağacını dikmeli .Olacak çocuklarıda bu ağacın meyveleri olmalıdır . mutluluğu yakalayamayan eşler , mutlu çocuklar yetiştiremezler . Ailede mutluluğu bulamayan çocukların çoğuda mutluluğu sokakta arayacak anne baba mutsuzluğundan dolayı çocukların elinden tutamazlarsa ,işte ozaman onun elinden  polisler tutar buda anlaşamayan anne babaya yeterde artar bile.Ondan dolayıdır ki geç kalmadan çocukların elinden anne babalar tutmalıdır.

Eşlerin  uyumlu  olmaları her konuda   , ayrı  fikirde  olmaları  doğurmadığı  gibi , her konuda aynı fikirde  olmak da  uyumlu bir hayatın tek sebebi değildir. Evlilikte uyum şartı olan bir ortak görüş , düşünüş , zevk ve değerlendirme alanı vardır. Genel kabul gören konular dışında  yoruma , tercihe ait konularda farklı görüşler hayata renk katar . Değişiklik ve zenginlik getirir . Eşler arasında tartışma çıkabilir ,Tartışmanın amacı üstün çıkmak değil , en doğru ve en makul olanı gerçekleştirmekdir.Eşler arasında baskı değil ikna nefret dili değil sevgi , saldırı değil iletişim olmalıdır.

Evlilik sevgiye açılan en geniş en ağır kapıdır. Birbirlerini seven insanların eksik ve kusurlarını hissetmemesidir. Bu itibarla eşler birbirlerine  hem dost hem de sırdaş olmalıdır. Seven insanlar birbirlerine seni seviyorum demekten çekinmemeli , sevgide cömert ,nefrette cimri olmalıdır. Sevgi ile saygı ile kurulan bu kutsal ocağın tütmesi için her türlü fedekarlıktan kaçınılmamalıdır. Biribirlerinin eksik ve kusurlarını değil iyi ve güzel yanlarını ön plana çıkarmalıdır.

Unutmayalım ki sevgi ve saygının olmadığı yerde  geçimsizlik , geçimsizlikten ise kötü muamele ve şiddet doğabilmektedir. Özellikle evliliklerin sağlam  temeller üzerine kuramamış  veya evliliğin devamlılığı için ön şartlarını yerine getirememiş eşler arasında geçimsizlik  boşanmalara yol açmakata ,çocuklar üzerindede onarılmaz yaralar açmaktadır.