Onu son gördüğüm tarih bir 12 Şubat günüydü… 2011’de göçtü. Rahmetli dedemin vefat etmeden kısa süre evvel bana yazdığı mektubu yayınlıyorum. Çünkü bu mektup yalnızca şahsıma yazılmış gibi gelmiyor bana…

“Hakan,

Bu satırların bir kıymeti var mı bilmem. Ama içim rahat etsin diye yazıyorum.

70 küsur yaşındayım. Yalnızlığı, parasızlığı, çaresizliği yaşadım. Mutluluğu da bildim. Ama en çok merhameti. En yakının bildiğin sana kazık atabilir. Kahrolabilirsin. Acı çekmeyi de bilmek gerek. Cemil Meriç bir yazısında, olgunlaşmanın kalbin daha hassas olması anlamına geldiğini yazar. Koca ömür tükenmeye yüz tuttuğunda ‘Kazık yedim ama yardım isteyene sırt çevirmedim, yalan söylemedim, bile isteye kimseyi kırmadım” demek, ‘Kimseden kazık yemedim, kimseye yüz vermedim, yakın olmadım, böylece kimse de beni üzemedi” demekten iyidir. İhanete uğramak kimi insanları insanlığından eder, seni etmesin.

***

Mümkün mertebe dünyada kimseye muhtaç olmayacak şekilde kendine bir düzen kurmaya çalış. Para kazanmak önemlidir ancak dostluk ve samimiyet paradan daha değerlidir. Beyhude laf değil bu, günün birinde dostluğun para yüzünden sarsılırsa, hissedeceğin şey, gerçek dostluğun fiyatı olmadığıdır. Şimdi dostlarını düşün… Onların dostluğu gibi bir dostluğu kaç paraya satın alabilirsin?

***

Hayat hızla akıp gidiyor, ne zaman yaşlandığını bile anlamıyor insan. Hengame içinde ara ara durup düşünmekte fayda var, etrafındaki insanlar seni “değerli” görüyor mu? Saygınlık en büyük nimettir, makamını, mevkiini, paranı kaybetsen de hala saygı görür müsün?

***

Bir de zaman zaman çevrendeki insanlara bir bak. Çevrende biriken kalabalık bilgili, görgülü, kıymetli insanlar mı? Onların malumatına, zarafetine, güvenilirliğine kefil olur musun? Olamıyorsan iyi düşün, hiç kimse bizzat kendi yakın dostlarından daha değerli değildir. Sen, ancak dostların kadar değerlisin.

***

Dostluk mühim fakat yalnız kalmaktan da korkma. Kendi dostluğunun değerini bil. Yalnızca dostluğunu hak edenler yanında olmalılar. Şu yaşıma kadar hep gördüm, yalnız kalmaktan korkup olur olmaz insanlara meyledenler hem vakitlerini, hem şahsiyetlerini kaybeder.

Şu hayatta saygınlığını asla yitirmemeni, hem kendi kıymetini, hem dostlarınınkini bilmeni dilerim.

Gözlerinden öpüyorum.”