Şu Corona virüsü (Covid 19),

insanlarda huzur mutluluk bırakmadı.

Kara gün kararıp kalmaz.

Elbet bu kara kötü günlerde gelir geçer.. Birgün biter...

Biz hepimiz morel içinde olmalıyız.

Maldan mülkten daha değerli can beden ruh sağlığı..

Sağlığımıza dikkat etmeliyiz..

Sağlık en büyük huzur mutluluktur bize..

*

Bize huzur mutluk verecek işler yapmalıyız...

Uğraşlar bulmalıyız..

Aslında bu yaşamın da gereği.

Evde oturup yas tutup karalar bağlamak hiç hoş değil. Örnegin kitap okuyun.

Anılarınızı yazın...

Yanınızda hiç kimse olmasa bile kitaplar size konuşur...

Harfler kelimeler size yol gösterir.

Gözünüze çiçek

Yüreğinize sevgi gelir...

Sağlığı mutluluğu huzuru yakalarsınız.

*

İnsan yaşarken

huzur mutluluk içinde olmalı...

İnsan yaptığı işten mutluluk duymalı.

İnsanın eli yüzü gülmeli sevinçten

insanın yüreği atmalı gümbür gümbür

sevgi kardeşlik arkadaşlık dostluk içinde...

*

Biraz önce evimin bahçesinde elime ayağıma dolanıyordu yavru kediler ve annesi...

Biz bahçede çay içerken

çayın yanında birşeyler atıştırırken

onları unutmadık. Onlara da yiyecek birşeyler verdik...Onlarda ailemizin bir üyesi gibi.

Siyah beyazlı yavru kedi Beşiktaşlı büskevi sever oldu. Eşim Necla ona özel büsküvi getiriyor veriyor...

Gırt gırt kıtır kıtır yiyor.

Yerken çok ta güzel ses çıkarıyor.

Biz çayımızı içerken onlar karnını doyurmuş oluyor.

Başlıyorlar oynamaya..

Biri nar ağacına, değeri asma kütüğüne tırmanıyor...

Oralardan inip yerde güreşe başlıyorlar.

Ayak pençe pati vuruşları yapıyorlar biribirlerine...

Adeta bize teşekkür edercesine

sanki bize gösteri yapıyorlar...

Bahçemizdeki kediler mutlu huzurlu.

Bizde onlarla mutluyuz, huzurluyuz..

Mutluluk huzur böyle birşey oluyor bazen...

*

Babamdan anamdan öğretmenlerimden daha doğrusu büyüklerimden öğrendiğim

öğrendiğimiz çok şey vardır...

İnsan tek başına bir hiçtir.

Zaten hiç olmamak için hayatı yaşamı paylaşırız...

İnsanı doğayı severiz..

Canları ağaçları çayır çimen otları severiz.

Küçük aile anne baba çocuklar oluruz bazen...

Bazen büyük aile..

Dede nene torun hala teyze amca dayı hep beraber hayatı doyasıya yaşarız..

Topluca yer sofralarına oturursun...

Bir sofra yetmez ikinci üçüncü yer sofraları kurulur...Bu güzel sofralar masalarda da kurulur bazen..

Tren katarı gibi dizilir masalar sandalyeler...

Çala kaşık yarış edercesine yemekler yenir...

Orada huzuru mutluluğu yaşarsın..

Huzur mutluluk bazen böyle birşey olur işte..

*

Evimin bahçesinin dört bir köşesine yaz kış demem su kapları koyarım...

Yalnız bahçeme değil yol boyu, cadde sokaklara da su kapları koyarım.

Bazı insanlar rahatsız olup sularını döküyor çöpe götürüp atıyor kapları.

Onlar atsa da..

Hemen hemen hergün onları kabları kontrol ederim...Kaplardan su eksilmez...

Kaplar kirlendiyse temizler yıkar içlerini yine temiz su ile doldururum...

Daha doldurur doldurmaz bir sokak köpeği gelir o kaptan,

diğer kaptan bir sokak kedisi gelir başlar su içmeye...

En büyük mutluluğu yaşarsım/yaşarsın ...

Hacıya gitmiş gibi kendini çok mutlu huzurlu hissedersin...

Bazen de böyle olur, gelir insana mutluluk...

Bastonuna dayana dayana zorla giden yürüyen yaşlı dedenin ninenin elinden tutarsın bazen...Evine götürürsün. İhtiyaçlarını karşılarsın..

Dua üstüne dua alırsın onlardan...

O, onlar mutlu mutluluk huzur içinde kalır... Sen kendinde mutluluk huzur bulursun...

*

Benim evin bahçesine gelen güzel

kuşlar olur hep..

Onları izlerim rahatsız etmeden...

Bazen perde arkasından

Bazen robot gibi olduğum yerde kalıp bakarak..

Bazen gelenler mevsim mevsim

ay ay değişirler...

İçlerinde yerlisi göçmeni var..

Kumru, karatavuk, serçe, kelmalaç, kırlangıç, baştankara (karabaş)

hüseyincik, dikencik...aklıma gelenler ve gördüklerim...

Hele bir tür var ki...İlk görüyorum. Bir türlü fotoğraflarını çekemedim. Baştankara (karabaş) kuşlarına benziyor...Nar, ayva ağaçları dibine koyduğum su kanlarına su içmeye geliyorlar...Küçük küçükler...Sekiz on kadar sürü halinde geliyorlar...Sularını içer içmez hemen ayrılıyorlar.

Yoksa kedilere av olacaklar...

Kuşlar bile insanın en yakın dostu arkadaşı...

Ağaç dallarına konup bize şarkılarını söylüyorlar...

İnsan onların varlığı sesleri ötüşleri

kanat çırpışları ile huzur mutluluk duyuyor...

Mutluluk huzur böyle birşey işte bazen..

Sevgi saygı içinde olun..

Sevgi içinde yaşa yaşat...

Esenkalın.