Merhaba sevgili okuyucularım bu haftaki değineceğim konu geçmişten günümüze insan ve insan vicdanı. Gördüğüm ve gözlemlediğim kadarı ile eski yıllarda yaşayan insanların daha vicdanlı ve merhametli olduğudur. Elbette günümüzde vicdanlı ve merhametli insanların olduğunu da göz ardı etmemek gerekir.

Geçmişten bu güne kadar insanlık üzerinde neler değişti? Eski insanların yaşam biçiminde merhamet, vicdan ve utanma duygusunun fazla olduğu söylenebilir. Hayatımızda karşılaşıyor ve bütün dünyadan haberleşme kanalları üzerinden bilgiler geliyor. Kimi insan savaş çıkartarak para uğruna, ekonomik güç elde etmek adına eziyet edercesine insanları öldürmekten çekinmiyor. Bazı insanlar ise hayvanlara eziyet ederek, yaktıklarını ve ayalarını kestiklerini içler acısı bir şekilde izliyor, görüyoruz. En acısı bu tür insanları sadece kınamakla yetiniyoruz. Oysaki kınamaktan öte utanma duygusu kaybolmuş, kötüleşmiş insan grupları kınanmaktan anlamıyor. Bir söz vardır “Eşek hoşaftan ne anlar” diye. Aynı durumu günümüzde vicdanı kararmış insanlar yaşıyor. Artık eşek hoşaftan anlıyor, insanlar anlamıyor maalesef.

Bizlere düşen görevin kınamaktan daha çok yaptırımlar getirilmesi gerekli olduğunu düşünüyorum. Çok eski yıllarda çocukluğumda hatırlıyorum polis ekipleri suçluları yakalayıp adliye makamına çıkarırken, o suçlular montları ve benzeri örtüler ile yüzlerini kapatırlardı. Ne kadar suçlu olurlarsa olsunlar içlerinde utanma duygusu vardı. Günümüze bakacak olursak artık suçlular yüzlerini etrafa göstere göstere gidiyor utanma duygusu olmadığı gibi kameralara birde hareket çekerek adli makamlara gidiyorlar. Bunun sebebi nedir araştırmamız gereken çok önemli bir şeylerin olduğunu düşünüyorum. Acaba bu insanı duyguların, merhametsizliğin, vicdansızlığın ortaya çıkış sebebini toplumca araştırmamız ve çözmemiz gerekli.  Şu soruyu sormadan geçemeyeceğim acaba insanlık üzerinde ne değişti de bu tür olaylarla karşılaşmaya başladık. Eğitim mi? Yoksa toplum bozulmaya yüz mü tuttu? Bence bunun iki sebebi olduğu kanısındayım birincisi eğitim diyorum çünkü eski yıllardaki eğitimin günümüzde olmadığını değiştirildiğini biliyoruz. Geçmiş yıllarda hem ailevi eğitim hem de okullarda verilen eğitimin en önemlisi ise din kültürü ve ahlak bilgisi olduğunu ve Allahın koyduğu kurallara göre eğitilmiyoruz böylece toplumda çirkinleşmiş ve kötüleşmiş insanlar topluluğu çıkmaktadır.  Okular da öğretilen Din kültürü ve Ahlak bilgisi dersi seçmeli hale gelmesi ne kadarda vahim bir durum. Hazır bu konu açılmışken bir sözümde cami imamlarına hocalık ve imamlık sadece namaz kıldırmak olmadığını bilmeleri gerekiyor. Adı üstünde ‘hoca’ hoca demek bir öğretici niteliğinde olmalıdır. İnsanlara doğru yoldan söz ederken ezbere konuşmamalı detaylıca anlatmalıdır ki insanlar daha rahat kavrayabilsin dinimizi ve ahlakımızı. Kendim şahit olduğum bazı durumlar oldu. İmam, yıllık izinde olduğu günler camiye gitmediğini köyün birinde caminin imamı o köyde ikamet etmesine rağmen emekli olduğu için bir Cuma namazı dahi kıldırmadığını gördüm. Sizce Allah rızası için hocalık imamlık artık paraya mı döndü sorusunu sormak istiyorum. Elbette bu sözlerim bütün imamlar ve hocalar için değildir. Eğer çoğunluluk böyle ise toplumun bozulması insanların kötüleşmesi mümkün hale geliyor. Kuralları tekrar gözden geçirmeli toplum olarak bu durumun önüne geçmemiz gerekli. Ayrımcılıkla o solcu bu sağcı diğeri dindar diyerek, toplumu bölmememiz gerekli. Eğer insanlık için bir şeyler yapacaksak bunu hep birlikte yapmalıyız.

Haftanın sözü: Gün gelecek bu insanlar teraziyi tekmeliyecek.