Toprak Ana

sen bizim aşımızı ekmeğimizi sütümüzü  meyvemizi verirsin...

Sana boşuna  Toprak Ana dememişler.

Analar gibi üretken doğuransın, doğurgansın....

Suyumuz sende

Ayaklarımız ellerimiz köklerimiz sende...

Sende hayat can bulur tohumlar, bütün canlar......

Renksin çiçeksin hayat can verirsin bize...

Aşık Veyselin dediği gibi

"Benim sadık yarim kara topraktır"...

Sen bizim sadık yarimizsin

Sen bizi besleyen büyüten ANASIN...

Maksim  Gorki'nin TOPRAK ANA'sı....

Dağlarda bal olursun

Ovalar da yağ olur akarsın...

Bize bereket nimet saçarsın...

Sözü biz büyük usta üstad Aşık  VEYSEL'e bırakalım...

Bu vesile ile o güzel insanı sevgi saygı minnet rahmetle analım...

Ruhu şad olsun...

Sonra size başımdan geçen bir olayı anlatayım...

KARA TOPRAK

Dost dost diye nicesine sarıldım

Benim sadık yarim kara topraktır

Beyhude dolandım boşa yoruldum

Benim sadık yarim kara topraktır

Nice güzellere bağlandım kaldım

Ne bir vefa gördüm ne faydalandım

Her türlü isteğim topraktan aldım

Benim sadık yarim kara topraktır

Koyun verdi kuzu verdi süt verdi

Yemek verdi ekmek verdi et verdi

Kazma ile dövmeyince kıt verdi

Benim sadık yarim kara topraktır

Âdemden bu deme neslim getirdi

Bana türlü türlü meyva yetirdi

Her gün beni tepesinde götürdü

Benim sadık yarim kara topraktır

Karnın yardım kazma ile bel ile

Yüzün yırttım tırnak ile el ile

Yine beni karşıladı gül ile

Benim sadık yarim kara topraktır

İşkence yaptıkça bana gülerdi

Bunda yalan yoktur herkesler gördü

Bir çekirdek verdim dört bostan verdi

Benim sadık yarim kara topraktır

Havaya bakarsam hava alırım

Toprağa bakarsam dua alırım

Topraktan ayrılsam nerde kalırım

Benim sadık yarim kara topraktır

Dileğin varısa iste Allah'tan

Almak için uzak gitme topraktan

Cömertlik toprağa verilmiş Haktan

Benim sadık yarim kara topraktır

Hakikat ararsan açık bir nokta

Allah kula yakın kul da Allah'a

Hak'ın gizli hazinesi kara toprakta

Benim sadık yarim kara topraktır

Bütün kusurlarımı toprak gizliyor

Merhem çalıp yaralarımı tuzluyor

Kolun açmış yollarımı gözlüyor

Benim sadık yarim kara topraktır

Her kim ki olursa bu sırr-ı mazhar

Dünyaya bırakır ölmez bir eser

Gün gelir Veysel'in  bağrına basar

Benim sadık yarim kara topraktır

Aşık Veysel

Aşık Veysel'in bu güzel  "KARA TOPRAK" şiirini okuduktan sonra gelelim benim olaya...

O zamanları anlatırken bir yerde demiştim size.

Hasan dedemle ortakçılık yapıyoruz.

Tarla ondan emek işçilik bizdendi...

Ürettiğimizin yarısı dedemin olurdu...

Anamla babam arasıra söylenirlerdi...

"Bedellik yapıyoruz başka birşey değil " derlerdi...

Bazen yorgunluktan orak tütün tarlasında azıcık istirat ederlerdi...

Oturdukları yerde anında uyuyuverirlerdi..

Bu ortakçılık böyle yıllarca sürdü gitti...

Neyse

Sözü uzatmayalım.