CHP Muğla Milletvekili Prof. Dr. Nurettin Demir, mevsimlik gezici tarım işçilerinin sağlık hizmetlerine ne kadar erişebildikleri hakkında Sağlık Bakanı Mehmet Müezzinoğlu tarafından yanıtlanması istemiyle TBMM Başkanlığına yazılı soru önergesi verdi.

Türkiye’de sosyal güvenceden yoksun olarak çalışan mevsimlik gezici tarım işçilerinden 190’ının 2015 yılında yollarda hayatını kaybettiğini ifade eden Demir, işçilerin çadırlarda, tuvalet, banyo gibi temel ihtiyaçlarını dahi karşılayamadan, içme suları dahi sağlıksız olan koşullarda yaşam mücadelesi verdiklerine işaret etti. Böylesi kötü koşullar altında yaşam mücadelesi veren mevsimlik gezici tarım işçilerinin sağlık hizmetlerinden de yararlanamadığını söyleyen Demir, “Mevsimlik gezici tarım işçileri özellikle aşılama gibi temel koruyucu sağlık uygulamalarından bile faydalanamamaktadır” dedi. Demir, mevsimlik gezici tarım işçilerinin sağlık hizmetinden yararlanma koşullarının iyileştirilmesiyle ilgili herhangi bir çalışma olup olmadığını sordu.

“Geçtiğimiz sene, 31 Ekim 2014 tarihinde Isparta’nın Yalvaç ilçesi yakınlarında elma toplayan işçileri taşıyan minibüs devrilmiş, kaza sonucunda 18 işçi hayatını kaybetmiştir. Benzer bir kaza 6 Temmuz 2015 tarihinde Manisa’nın Gölmarmara ilçesinde de olmuş, bu acı kazada da 15 işçi yollarda can vermiştir.

Türkiye’de sosyal güvenceden yoksun olarak çalışan mevsimlik gezici tarım işçilerinin sayısı yaklaşık 1 milyon 250 bini bulmaktadır. Çalışanların yüzde 80’inin güvencesiz olduğu tarım işkolunda, 2015 yılında 190 tarım işçisi hayatını kaybetmiştir.

Günlük ücretleri çok düşük olan, kayıt dışı çalışmanın yaygın olduğu mevsimlik gezici tarım işçileri, belli çalışma saatleri, tatilleri olmadan, yüzde 80 gibi yüksek bir oranda çadırlarda yaşayarak, tuvalet ve banyo gibi ihtiyaçlarını ihtiyaç duydukları ölçüde karşılayamadan, içme suları dahi sağlıksız olan koşullarda yaşam mücadelesi vermektedirler. Aynı zamanda herhangi bir sağlık hizmetinden de yararlanamamaktadırlar. Birinci basamakta mevsimlik gezici tarım işçilerini takip etmekle görevli olan Toplum Sağlığı Merkezleri de sadece kâğıt üzerinde yetkili görünmekte, gerçekte böyle bir sağlık hizmeti dahi söz konusu olamamaktadır. Mevsimlik gezici tarım işçilerinin herhangi bir Aile Sağlığı Hekimine başvurması ne yazık ki erişim koşulları ve sistematik olmayan şansa bağlı bir durum olarak ortaya çıkmaktadır. Mevsimlik gezici tarım işçileri özellikle aşılama gibi temel koruyucu sağlık uygulamalarından bile faydalanamamaktadır.”diyen Demir, Bakan Müezzinoğlu’ndan şu sorulara cevap istedi:

-Mevsimlik gezici tarım işçileri temel koruyucu sağlık hizmetlerden nasıl, hangi koşullarda ve ne düzeyde yararlanabilmektedir?

-Kâğıt üzerinde mevsimlik gezici tarım işçilerini takip etmekle görevli olan Toplum Sağlığı Merkezleri işçilere yeterli ve gerekli sağlık hizmetini sunmakta mıdır? Toplum Sağlığı Merkezleri bu konuda denetlenmekte midir?

-Toplum Sağlığı Merkezlerine başvuran mevsimlik gezici tarım işçileri ile diğer hastalar arasında ayrım yapıldığı iddia edilmektedir. Bu iddialar doğru mudur?

-Risk altında olan mevsimlik gezici tarım işçileri aşılama gibi koruyucu sağlık uygulamalarından yeterince yararlanabiliyorlar mı? Özellikle çocukların aşıları eksiksiz ve tam mıdır? Kaçının aşı kartı vardır?

-Aile sağlığı merkezlerine başvuran geçici mevsimlik tarım işçileri ne kadar sıklıkla aile hekimlerine muayene olabilmektedir?

-Mevsimlik gezici tarım işçilerinin kaçının sosyal güvencesi vardır, kaçı bir aile hekimine kayıtlıdır?

-Mevsimlik gezici tarım işçilerinin sağlık hizmetinden yararlanma koşullarının iyileştirilmesi konusunda herhangi bir çalışma var mıdır?