Muğla Haber
ZOR İŞ MESLEKTİR SAĞLIK ÇALIŞANI OLMAK 2
Bazen
Hüzün basıyor içine...
En kötü haber bu..
Sevdiğin canın ciğerin bir insan değerleri pozitif çıkmış...
İrkiliyorsun...
Korkma kızım oğlum çocuğum diyorsun ancak telefonla...
Koşup gidemiyorsun yanlarına.
Varamıyorsun yardımlarına...
Yine doktor hemşirelerimiz ilk koşan
İlk yardım elini uzatan...
O fedakar çalışkan insanlara
her zaman her yerde muhtaçız..
Onlara daima minnettarız...
Karantinaya alıyorsunuz kendinizi...
Dışarıya çıkmak yok...
Kapıya bırakılıyor ihtiyaçlarınız.
Bunları yaşayanlar bilir..
Eş dost doktor hemşirelere
Konum komşularına minnet duyar teşekkür edersin...
İyi ki insan insanlık var ölmemiş...
**
Önce insanız
Önce sağlık deriz.
*
Önce İnsan olarak
babalar anneler olarak evlatlarımıza torunlarımıza canla başla bakarız.
Üzerlerine titreriz...
Onlar canımız kanımızdır...
Yemedik yedirdik.
Giymedik giydirdik.
Onlar uğuruna gece uykularını terk ettik.
Hasta düştüler baş uçlarında nöbet tuttuk...
Arabamız yoktu
Paramız yoktu
Taksi araba çağıramadık evimize ayağımıza.....
Aldık mı kucağımıza hasta çocuklarımızı doğru doktora hastaneye koşardık...
Hastanede bizi beyaz giysili stetekoplu boynunda kravat gibi asılı doktorlar,
Beyaz elbiseli hilal şapkalı hemşireler
karşılardı ...
Hiç güler yüzlerini sevgilerini hastalarından eksik etmezlerdi....
Taa o zaman görürdüm onların ne kadar fedakâr çalışkan insanlar olduklarını...
Dedem bile etkilendiği doktorun adını koymuş bana...
Milas'tan gelirmiş her hafta Karaova'ya...
Adı Turan'mış.
Mesleği doktor.
Doktor Turan derlermiş ona...
Karaovalılar sevmiş saymış onu.
Milas'a gidip gelemeyen fakir fukara hastalara bakmış tedavi etmiş...
İlâç vermiş...
Hasan dedem doktor Turan'dan etkilenmiş...
Muhabbetleri olmuş...
Yıl 1950 li yıllar ...
Bunları ben nereden bileceğim...
Günün birinde dedem anlatmıştı bana...
O yıllarda da doktorlara sağlık çalışanları na sevgi saygı itibar varmış...
Bakmayın siz şimdi magandalık yapanlara, şiddet kaba kuvvet uygulayanlara....
Onlar zaten insanı insanlığı unutmuş güruh sürüleri...
Arkalarında güvendikleri dayandıkları dayıları amcaları olmasa bunları yapamazlar diye düşünüyor insan...
Ya da kanunlar yasalar uygulansa yapılsa bunlar yapılamaz belki de...
Bir beş on yıl ceza veriversen bunlara...
Bir daha elini kolunu kaldıramazlar sağlık çalışanlarına...
Doktor hemşire ebe sağlık memuru
Sağlık çalışanları kaba kuvveti şiddeti bütün insanlar gibi hak etmiyor...
Yapanları
Yaptıranları lanetliyoruz...
Kınıyoruz...
Ruh hastası olan varsa tedavi edilmeli.
Olmayana gerekli cezalar verilmeli...
Bu ülke
bu dünya hepimizin...
Herkes görevini işini bilmeli iyi yapmalı...
Herkes sevgi saygı hoşgörü içinde olmalı...
Bu zor günleri elbirlik
Sevgi saygı içinde olursak
Kurallara uyarsak kolay atlatırız...
*
Bu Koronalı Covid 19 günlerinde
Maskeye
Mesafeye
Hijyene dikkat edelim...
Sağlık çalışanlarına yardımcı olalım...
Zorunlu olmadıkça dışarıya kalabalığa çıkmayalım...
Sevgi saygı ile
Esenkalın...
YALNIZ UMUDU YAŞIYORDU
Geziyordum
Yalnızlığın içinde
Yalnız dolaşıyordum yollarda
Belki bir çocuk gibiydim
Çember çevirmek istiyordum
/ yalnız yollarda...
Bir yel
Bir esintiydi yüzüme vuran
Bir yoksul yorgun amcaydı
yolun kenarında oturan
Domates biber satıyordu
Akşama üç beş ekmek almanın
hesabında
/ yalnız bir umudu yaşıyordu...
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.