Günümüzde maalesef ki birçoğumuz ait hissedemiyoruz. Bazen iş yerimize, bazen ilişkilerimize, bazen arkadaşlarımıza, bazen de ailemize bile kendimizi ait hissedemiyoruz. Bu dönemler bizler için karanlık, sıkıntı ve bıkkınlık dolu kötü dönemler oluyor. Sonrasında bu ait hissedememe durumu bizi iş yerinde verimsizliğe, bedensel hastalıklara, arkadaşlarımızla kötü vakit geçirmemize, bazen de kavga ve kargaşalara sürüklüyor. Gün içerisinde kendinizi dikkatlice gözlemlerseniz bunu çok net bir şekilde görebilirsiniz. Gerçekten ait hissetseydiniz, arkadaşlarınızla vakit geçirirken, iş yerinde çalışırken, ailenizle birlikteyken hatta kendinizle baş başa kaldığınızda şu anki hislerinizi yaşar mıydınız? Yoksa gerçekten ait hissetseydiniz bambaşka duygular mı yaşardınız?
Peki neden ait hissedemeyiz ve ait hissetmek için neler yapabiliriz? Öncelikle ait olma kavramının kendimizden başladığını fark etmeliyiz. Yani insan önce kendisine ait hissetmelidir. Kendine ait hissetmek ise, kendi bütün özelliklerini gözlemlemekten ve sevmekten geçer. Aslında her insan biricik ve özeldir. Ancak insanların çoğu bunun farkında değildir. Kendilerini diğer insanlarla kıyaslar, sonrasında kendilerine kızar, kendilerini yargılar ve aslında kendileriyle aralarına bir mesafe koyarlar. Bu mesafe, aidiyet hissinin öldüğü yerdir. Kişi kendine ait hissedemediği için dış dünyadaki hiçbir şeyle arasında bağ kuramaz. Onun yaşamı haz peşinde koşarak geçer. Ve bu, bir mutluluk ve aidiyet değildir. Dış dünyaya nasıl yansıtırlarsa yansıtsınlar, bu insanlar kendileriyle baş başa kaldıklarında –ki bu genelde uyuduklarında gerçekleşir– yüzleşme onları korkutur. Sonrasında rüyalarında kâbuslar görürler.
Aslında ait hissedemememizin sebebi yalnızca kendimizden uzaklaşmamızdır. Kendimizi gerçek anlamda sevdiğimizde, kendimizi kabul ettiğimizde ve bunu içsel olarak başardığımızda artık dış dünyadaki her şeye karşı da bir aidiyet ve sevgi besleriz. Bu da gerçekten ait hisseden bir insanın mutlu hayatıdır.