Bahçekuyu

Yörük mezarlığının güney kısmında

Mezarlarla dib dibe

Mazı köylü çiftçilerin

Kuru taştan yapılmış evler

ahırları vardı...

Üzerleri çavdar sapı ile örtülü

Çoban çiftçi kulübeleri idi...

Koca ulu çam ağaçları

Onlara şarkı türkü söylerdi...

Her mevsim

Bahçekuyu alanı

Küçük  büyük baş hayvanları ile

dolar taşardı...

Şimdi çıra ile arasan bulamazsın..

Kayboldu gitti o güzel hayvanlar

Onların peşinde koşan insanlar...

**

Neden konmuştur buraya Bahçekuyu

Arar sorar her yerde insanlar bir kuyu

Acaba der insanlar

İki üç çağıl ören yeri birer kuyu mu..?..

Hey hey der ne güzel yurt vatandayız..

*

Bahçekuyu'da

Yol ayrımında

bir kubbeli

beyaz kireç badanalı

bir sarnıçımız var...

Mumcular

Karaova'dan

Haliloğlu

Halil yaptırmış...

Onların da Yemen

Hicaz taraflarından Karaova'ya

geldiği söylenir ..

Başında farsça arapça  bir yazıtı vardı

Hayvanlara su katıp

suladığımız

taştan kırık

göbekli

tarihi bir olduğumuz vardı...

Arsız

hırsız

tarihi

yazıtı

oluğu çaĺmış görürmüş...

Yazıklar olsun çalıp götürenlere

Dilerim birgün bulunur

yerine yerlerine konur...

Onlar bize atalarımızdan yadigar mirastı....

tutmak istemiyoruz artık yas...

Herşeyin yerinde

yerli yerinde olmasını isteriz...

Mustafa Kemal ATATÜRK  gibi...

*

Dedik ya burası Bahçekuyu

Bahçekuyu sarnıçından

Çocukmezarlığına doğru gidelim...

Yörük insanlar

Atalarımız

Akrabalarımız

Keçi kılından kara çadırlar kurardı..

İlk beri başta

Velioğlu Mehmet Ağa...

Eşi Dudu halam

koca çamın dibini yurt edinir konarlardı...

Çocukları

önce oğullarını sayalım isterseniz

Veli, Mehmet

Hüseyin, Ali Rıza

Şakir...

Kızlarına gelince

Elif

Gülsüm

Fatmakadın...

Sürü sürü önlerinde keçi koyun sığır inek öķüz eşek

Dört nala koşan at kısrakları

vardı...

Kara atları dillere destandı...