Hem Büyükşehir, hem de Menteşe Belediyesi’nin başkanlığı için adaylar yavaş yavaş ortaya çıkmaktayken, aslında bu konuelbette daha yazılası duruyor. Muğlalı birbirini bilir, ancak eline aldığı gazetede, zaten uzun yıllardır tanıdığı adaylar hakkında bir iki yorum arayabilir gözleri. Yazarız, zamanımız var daha.

Aday adaylarından kimisi yüksek bir kaldırımın üzerine çıkıp konuşma yaparak duyuruyor adaylığını, kimisi, kaldırımlar arşınlayıp yürüyor, esnafa kendini anlatıyor, selam veriyor…

Ne anlattı, ne dedi, dediğini yapabilir mi? Zaten uzunca bir süre bunlar konuşulacak, benim derdim, üzerine çıkıp konuşulan, çiğnenen, ama her durumda Muğlalı’yı bezdiren kaldırımlar… Büyük şair Necip Fazıl, ünlü “Kaldırımlar” şiirini yazarken, Muğla kaldırımlarının bugünkü halini görmüş gibi geldi bana… Muğla’da ciddi bir kaldırım düzenleme faaliyeti devam ediyor, kaldırımlar düzeltiliyor. Ancak henüz düzeltilmemiş kaldırımlarla ilgili Muğlalı’nın sitemi var, yazmak görevimiz…

Beraber okuyalım mı şiiri?

Muğla, belediyesi büyük, yüzölçümü küçük bir şehir, ancak arabası çok. Kaldırımlara taşan arabalar yüzünden, iki kişi yan yana yürüyemediğiniz yerler olur, dahası öyle sağa sola da çok bakamazsınız yürürken. Çünkü kimi yerler sıkıntılıdır, rögar kapağının derinliği hesaba katılmamış olabilir; tümsekler, çukurlar bulunabilir, mayınlı bölgede yürür gibi dikkat etmek zorundasınızdır:

“Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında

Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum”

Muğla kaldırımları zaman zaman, Muğlalı’nın üzerinde, yaşayan bir varlık, bir canlıymış izlenimi bırakabilir. Örneğin Muğlalı gün gelip kaldırım taşlarıyla münakaşa bile edebilir… Bastığı taş yerinden oynar, ayağı takılır vs:

“Kaldırımlar, çilekeş yalnızların annesi

Kaldırımlar, içimde yaşamış bir insandır”

Kaldırımlarımızın özelliklerinden biri de, bazı yerlerde kaldırım taşlarının özgürlüğüne düşkün olmasıdır. Yani öylece duran taşlar değildir bazı kaldırımlar Muğla’da, üzerine bir basmayagör, hareket eder, kımıldar, basıldığı yerden ses çıkarır, kıvrıldığı bile rivayet edilmiştir:

“Kaldırımlar, duyulur, ses kesilince sesi

Kaldırımlar, içimde kıvrılan bir lisandır”

Tabi, motosikletiyle yaya yolunda, kaldırımda yol alanlara da rastlamıyor değiliz… Bu da Muğla’yı heyecanlı bir şehir yapabilir, kulaklıkla yol alıyorsanız hele, ölüm korkusu bile yaşayabilirsiniz:

“Bana düşmez can vermek, yumuşak bir kucakta;

Ben bu kaldırımların emzirdiği çocuğum”

Belediye başkanlığına aday olan değerli siyasetçiler mi? Adaylığını açıklayan ya da açıklaması beklenen isimler, yaşları kaç olursa olsun bir gençlik dinamizmiyle, Muğlalı’yı kendisini desteğe davet ediyor… Her birine bir kaldırımda rastlarsınız elbet:

“Simsiyah gözlerine, bir ân, gözüm değince

Yolumu bekleyen genç, haydi düş peşime der”

12 Temmuz 2013