Gezi Olayları sırasında sabah vakti ekmek almak için evden çıktı Berkin.

Geri dönemedi. Çünkü polis 45 derece açıyla havaya doğru atması gereken biber gazı fişeğini, doğrudan insanlara atar hale gelmişti. Berkin’i vurdular.

***

Okmeydanı Devlet Hastanesi’nde uzun süre komada kaldı. Ailesiyle, annesiyle, babasıyla tanışmıştım. Her şeye rağmen umutluydular. Babası Sami Elvan, “Berkin artık sadece bizim değil, bu ülkenin çocuğu oldu” diyordu. Öyleydi, gelip hastanede halini soranlar, nöbet tutanlar, ihtiyaçlarını karşılamak için seferber olanlar…

Hükümet ne mi yaptı? Hiçbir şey… Onlar “kininin davacısı” idiler. Bu ülkede 14-15 yaşındaki bir çocuk ekmek almaya giderken göz göre göre polis tarafından vuruldu, aileyi arayan bile olmadı… (Vurulduktan aylar sonra, ölümünden bir gün önce nasılsa akıl edip aramış Cumhurbaşkanı. Biz kendisini çok hızlı bilirdik, hızı sadece meclisten geçen kanunları onaylamaktan ibaretmiş.)

Üstelik konuyla ilgili yapılan açıklamada Berkin’in avukatına resmi olarak “O gün Berkin E.’nin bulunduğu mevkiide herhangi bir polis görevlendirmesi olmamıştır” deniyordu… Yani bütün Okmeydanı semti karışmış, ama aslında polis yokmuş!

***

Umutsuz yaşanmıyor, yurtdışı olanakları, koşulları daha iyi bir hastane, sağlık durumunun en azından kötüye gitmemesi aileyi ve hepimizi heyecanlandırıyordu, umutlandırıyordu…

Ama olmadı…

Berkin Elvan hayatını kaybetti demeyeceğim.

Berkin Elvan’ın, o güzel çocuğun hayatını elinden aldılar…

“Polisimiz kahramanlık destanı yazdı” diyen Erdoğan, Berkin’in ölümüne iki çift laf eder mi bilmem… Bu olanların adı “destansa” konuyla ilgili Erdoğan’ın söyleyeceği tek sözün adı ne olur onu da bilmem…

Zaten etse ne yazar, etmese ne yazar…

***

Bir söz de, “AKP döneminde faili meçhuller bitti” diyenlere… Gözler önünde küçücük çocuğu vurdular başından, Berkin’in faili kim?

Biraz vicdan, biraz izan…

Berkin’in faili aslında belli, doğru soru şu, “meçhul” kim?